Με λένε Εύα Μάστορη

Την Πρώτη Μαρτίου 2015  άρχισε η Μεγάλη Περιπέτεια, που σηματοδότησε την αναγέννησή μου, αρχίζοντας την Αλλαγή μου κατά ένα μαγικό τρόπο,

   Στις 16 Μαρτίου  2015 έγινε η δραματική επέμβαση στον εγκέφαλό μου και πέρασα  στην “άλλη πλευρά».  Όμως επέστρεψα!!!!  -- επίσης μαγικά  από τον έναν κόσμο στον άλλον. Μετά ως νέος άνθρωπος από κάθε άποψη ξαναβαφτίστηκα Εύα διαλέγοντας η ίδια πλέον το όνομά μου και παίρνοντας τρία γράμματα από το παλιό βαφτιστικό μου.

   Άφησα το παλιό όνομα στο παρελθόν μου, το οποίο θα είναι πάντα πατρίδα μου, αλλά είμαι αποφασμένη να ταξιδέψω στο μέλλον που ξανοίγεται μπροστά μου ζώντας κι απολαμβάνοντας την κάθε στιγμή του παρόντος.

  Είμαι η Εύα Μάστορη, λοιπόν (το Μάστορη το κρατώ σφικτά, γιατί είναι το επώνυμου εκείνου).

Αγαπητοί φίλοι μου, εκπαιδευτικοί, μια σοβαρή περιπέτεια στην υγεία μου ανέστειλε όλες τις προγραμματισμένες για εφέτος συναντήσεις/εκδηλώσεις στα σχολεία, βιβλιοθήκες και βιβλιοπωλεία. Λυπάμαι πάρα πολύ που στερήθηκα αυτή την επαφή με τα παιδιά που είχαν διαβάσει βιβλία μου και ήθελαν να γνωριστούμε από κοντά. Όμως υπόσχομαι ότι, αν επαναπροσδιορίσουμε τις ημερομηνίες, θα είμαι εκεί να περάσουμε όμορφα και δημιουργικά, όπως γίνεται πάντα στις συναντήσεις μου με τους αγαοημένους αναγνώστες μου. Μπορείτε από τώρα να επικοινωνείτε μαζί μου διαδικτυακά στο mastoriv@otenet.gr και να οργανώσουμε κάτι για την επόμενη χρονιά! 
Εύα (Ευούλα) Μάστορη

Μερικά από τα "παιδιά" μου που μιλούν ξένες γλώσσες:

Πέρισυ στην Ιαπωνία έγραψα για πρώτη φορά μετά το πένθος μου επιτέλους ένα παιδικό κείμενο ξανά. 
  "Η ξαδέρφη μου πριγκίπισσα Αϊρίνη"
Τώρα, πολύ σύντομα, θα βρίσκεται στα βιβλιοπωλεία. Το εξώφυλλο είναι ήδη έτοιμο:

ΣΤΟ ΓΥΜΝΑΣΙΟ, το βιβλίο της Βούλας Μάστορη όπως το είδε η Μαρία Κ.

ΓΙΑΓΙΑ ΣΤΟ ΨΥΓΕΙΟ. ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΤΗ ΒΟΥΛΑ ΜΑΣΤΟΡΗ

http://www.talcmag.gr/vivlio/mastori/
Κείμενο: Πελιώ Παπαδιά

08/10/2014 Βιβλίο 608 Εμφανίσεις

Ο Λέανδρος και ο Φαίδων, αφού δοκιμάζουν διάφορους τρόπους για να διατηρήσουν τη γιαγιά τους φρέσκια, αποφασίζουν να τη βάλουν στο ψυγείο! Η γιαγιά, όμως, έχει άλλη άποψη και τους εξηγεί το γιατί… Η Βούλα Μάστορη, υποψήφια για το διεθνές βραβείο Άντερσεν 2008, έγραψε μια τρυφερή ιστορία για την οικογένεια, που προσεγγίζει με χιούμορ και διακριτικότητα το θέμα των γηρατειών, χάρη και στην εξαιρετική εικονογράφηση της Ίριδας Σαμαρτζή. Το βιβλίο «Γιαγιά στο ψυγείο» απέσπασε άξια στις αρχές του καλοκαιριού το λογοτεχνικό βραβείο εικονογραφημένου βιβλίου για παιδιά από το ηλεκτρονικό περιοδικό «Ο Αναγνώστης». Το Τaλκ μίλησε με τη συγγραφέα για τα γηρατειά, την απώλεια, τους παιδικούς φόβους, αλλά και για τα μεγάλα όπλα ενάντια σε αυτούς, τη φαντασία και τη λογοτεχνία…  

Υπηρετείτε την παιδική και εφηβική λογοτεχνία από το 1974. Πώς επιλέγετε τη θεματολογία των βιβλίων σας; Προτιμάτε να απευθύνεστε σε παιδιά ή εφήβους; Τι είναι πιο δύσκολο, αν μπορείτε να το προσδιορίσετε, και γιατί; Τα θέματά μου είναι αποτέλεσμα των ερεθισμάτων που λαμβάνω είτε από την τρέχουσα επικαιρότητα είτε από τα βιώματά μου είτε και από τα δύο. Ανάλογα με το θέμα που θα θελήσω να καταπιαστώ και κυρίως ανάλογα με τον τρόπο που θα το εκφράσω καθορίζεται στο τέλος και η ηλικία του αναγνώστη μου. Αυτήν την εποχή προτιμώ να απευθύνομαι σε μικρά παιδιά και σε ενηλίκους, έχω μάλλον παραμελήσει τους έφηβους αναγνώστες μου. Η κάθε κατηγορία έχει τους δικούς της τρόπους -δεν θα έλεγα «δυσκολίες»- γραφής. Η δυσκολία έγκειται στο να μπορείς να γράφεις πότε για τη μία και πότε για την άλλη ηλικία και να αγγίζεις κάθε φορά τους συγκεκριμένους αναγνώστες.

Το βιβλίο σας «Γιαγιά στο ψυγείο» πραγματεύεται το θέμα των γηρατειών. Τι σας ώθησε να το γράψετε; Σε ποιο βαθμό είναι αυτοβιογραφικό; Η σκηνή με τη γιαγιά που παίζει με τα δυο εγγονάκια της και ακούει το «Εσύ, γιαγιά, δεν είσαι ξεραμένη» είναι βιωματική και έγινε η βάση της ιστορίας μου. Σήμερα οι περισσότερες γιαγιάδες είναι σαν τη γιαγιά του βιβλίου μου και δεν θέλουν να ξεραθούν, αντίθετα με την ηρωίδα μου, η οποία αντιμετωπίζει τα επερχόμενα γηρατειά με φυσικότητα και είναι αυτό που θα ήθελα να περάσει στους μικρούς αναγνώστες μου – και στις απανταχού νέες γιαγιάδες.

«Όλες οι γιαγιάδες ξεραίνονται στο τέλος. Πρέπει να κάνουμε κάτι». Τα παιδιά φοβούνται το γήρας και την πιθανή απώλεια (των αγαπημένων τους προσώπων) περισσότερο από τους μεγάλους; Μπορεί η λογοτεχνία να τα βοηθήσει να ξεπεράσουν φόβους και φοβίες; Ναι, τα παιδιά φοβούνται την απώλεια των αγαπημένων τους προσώπων, χωρίς όμως να εστιάζεται ο φόβος αυτός αποκλειστικά στον θάνατο, διότι αυτόν δεν μπορούν να τον συνειδητοποιήσουν. Από την άλλη, καίτοι τα γηρατειά φαντάζουν πολύ μακρινά για τα ίδια, αντιλαμβάνονται ότι σηματοδοτούν το φυσικό τέλος του ανθρώπου. Η λογοτεχνία που πραγματεύεται τέτοιο θέμα αποτελεί ένα ασφαλές μέσο ψυχικής άσκησης για το παιδί, αν όχι για να ξεπεράσει φόβους ή φοβίες, τουλάχιστον να μπορέσει να τις αντιπαλέψει.

Μια γιαγιά δεν θα γεράσει, αν μπει στο νερό ή στο ψυγείο, αν την πασαλείψουμε με κρέμα σοκολάτα. Η παιδική φαντασία είναι αξεπέραστη! Τι φταίει και κάπου στην πορεία χάνεται μάλλον απότομα; Φταίμε εμείς οι μεγάλοι που πιέζουμε με τον τρόπο μας το παιδί να μεγαλώσει. Ορισμένα παιδιά, όπως του λόγου μου, καταφέρνουμε ν’ αντιστεκόμαστε, όσο κι αν μεγαλώνουμε εξωτερικά.

Τα παιδιά σήμερα διαβάζουν όλο και λιγότερο, καθώς έχουν πληθώρα άλλων (πιθανώς πιο θελκτικών) ερεθισμάτων. Πώς μπορούν γονείς, εκπαιδευτικοί και συγγραφείς να προωθήσουν τη φιλαναγνωσία; Αυτό που φταίει περισσότερο είναι ότι δεν υπάρχουν αρκετοί ενήλικοι φιλαναγνώστες για να μεταλαμπαδεύσουν στο παιδί την αγάπη τους για το βιβλίο. Συνήθως η κάθε προσπάθεια για προώθηση της φιλαναγνωσίας σκοντάφτει σε άρνηση κάποιου ενηλίκου. Τώρα προβάλλει ως πρόφαση την ύφεση, την ίδια πρόφαση που έχει προβάλει και η κυβέρνηση της χώρας μας σταματώντας φιλαναγνωστικά προγράμματα και κλείνοντας βιβλιοθήκες.

Τι μηνύματα παίρνετε από τους μαθητές στα σχολεία που επισκέπτεσθε; Τα παιδιά είναι πάντα σοφά. Λυπάμαι που το εκπαιδευτικό μας σύστημα προσπαθεί να τα αποβλακώσει και καμαρώνω τα όποια φωτεινά μυαλά μαθητών και εκπαιδευτικών που αντιστέκονται.

Το βιβλίο της Βούλας Μάστορη «Γιαγιά στο Ψυγείο» κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Ψυχογιός.

H σχολική χρονιά 2013-2014 ήταν υποτονική από πλευράς προσκλήσεων σε συγγραφείς. Η ύφεση χτύπησε τη φιλαναγνωσία στην καρδιά της. 
Δε διαβάζαμε ως λαός. Το βιβλίο ποτέ δεν ήταν μέρος της καθημερινότητάς μας. Όμως μέχρι πρότινος υπήρχε μια ελπίδα αυτά ν' αλλάξουν, εφόσον γινόταν προσπάθεια προώθησης της φιλαναγνωσίας στο δημοτικό. Εμείς οι συγγραφείς που αποδεχόμαστε τις προσκλήσεις στα σχολεία και οι εμπνευσμένοι εκπαιδευτικοί ή άλλοι φορείς που δρομολογούσαν αυτές τις επισκέψεις ελπίζαμε ότι πλάθαμε τους μελλοντικούς ενήλικες αναγνώστες. Τώρα τίποτε. 
Πολίτες που δεν έχουν διαβάσει λογοτεχνία εύκολα χαλιναγωγούνται. Έρχομαι να πιστεύω ότι αυτός είναι ο Τελικός Σκοπός των κυβερνώντων. 
Εγώ αντιστέκομαι. Εσείς;
Εύχομαι καλή χρονιά!

Αναδύθηκα από ένα βαρύ πένθος κρατώντας για σωσίβιο τον έρωτά μου για κείνον που πενθούσα.
Έγραψα για παιδιά μετά από 2 1/2 χρόνια αποχής εφέτος το Γενάρη.
Ερωτεύτηκα ξανά.
Και χτες το βράδυ (μετά από μια πολύ όμορφη κι αγαπησιάρικη μέρα) έμαθα ότι το "Γιαγιά στο ψυγείο" πήρε το Βραβείο Αναγνώστη 2013.

Βούλα Μάστορη-Συγγραφέας

11 λόγοι να ερωτευτείς κάποιον που διαβάζει (από Athens Voice)
1. Γιατί δεν του αρέσει να παίζει παιχνίδια
Γιατί δεν νιώθει την ανάγκη να υποδυθεί κανέναν χαρακτήρα- τους έχει όλους στα βιβλία του. Γιατί πιστεύει τον Oscar Wilde όταν λέει «Να είσαι ο εαυτός σου. Όλες οι άλλες θέσεις είναι πιασμένες». Θα σου μιλήσει ευθέως και θα σου πει την αλήθεια κατάμουτρα. Και όποιος αντέξει.
2. Γιατί πιστεύει στις δεύτερες ευκαιρίες
Ο βιβλιόφιλος ξέρει πως όλα έχουν αρχή και τέλος και πως τίποτα δεν διαρκεί για πάντα. Πιστεύει, όμως, στα sequels και στις δεύτερες ευκαιρίες. Ακόμα και αν μια ιστορία τελειώσει, μπορεί να ξεκινήσει μια καινούρια με τους ίδιους πρωταγωνιστές. Ξέρει πως κανένας ήρωας δεν είναι τέλειος και οι ατέλειές του είναι αυτές που τον κάνουν μοναδικό. Μαζί του μπορείς να κάνεις λάθη και να βρεις τη συγχώρεση που ψάχνεις.
3. Γιατί μαζί του μπορείς να είσαι ο εαυτός σου
Ο βιβλιόφιλος ξέρει πως ο άνθρωπος εξελίσσεται όσο περνάει ο καιρός και δεν τον ενοχλεί αν δεν είσαι ακόμα όσα ονειρευόσουν να γίνεις. Ξέρει να περιμένει και σε προκαλεί να τολμήσεις όσα φοβάσαι για να γίνεις ο ήρωας που ονειρεύεσαι.

4. Γιατί μαζί του μαθαίνεις καινούρια πράγματα
Πάντα θα έχει να σου πει μια ιστορία που δεν έχεις ξανακούσει, μια ιστορία που διάβασε, μια ιστορία που αγάπησε ή που μίσησε. Πάντα θα ακούσεις κάτι καινούριο και ποτέ δε θα σε αφήσει να βαρεθείς. Πιστεύει πως το σύμπαν δεν είναι φτιαγμένο από άτομα αλλά από πολλές πολλές μικρές ιστορίες. Πίστεψέ το και συ.
5. Γιατί ξέρει να ονειρεύεται
Προσπαθεί να κάνει τη ζωή του να μοιάζει κάθε μέρα και λίγο περισσότερο με το αγαπημένο του βιβλίο. Ας ελπίσουμε μόνο πως αυτό δεν είναι δράμα και πως έχει happy ending. Αλλιώς το δράμα θα το ζήσετε παρέα.
6. Γιατί ξέρεις πώς να τον κάνεις ευτυχισμένο
Έχει γενέθλια, γιορτή, περνάει δύσκολα; Είναι εύκολο να τον ευχαριστήσεις. Ένα βιβλίο πάντα θα του φτιάξει το κέφι και θα νιώσει πως τον καταλαβαίνεις περισσότερο από οποιονδήποτε άλλο. Γι’αυτόν τα λόγια είναι αγάπη. Έτσι απλά.
7. Γιατί μαζί του μπορείς να συζητήσεις
Όχι, δεν ζητάμε όλοι από το ταίρι μας τα ίδια πράγματα-ευτυχώς. Κάποιοι από μας, όμως, θέλουμε να μπορούμε να συζητάμε με τον άλλο και αυτό δεν είναι διαπραγματεύσιμο. Δεν υπάρχει τίποτα πιο ερωτικό από μια καλή συζήτηση. Ποτέ μην υποτιμάς τη σαγηνευτική δύναμη ενός καλού λεξιλογίου- μπορεί να κάνει τον άλλο να βγει από τα ρούχα του, με την καλή έννοια.
8. Γιατί είναι ο μόνος που θα προσπαθήσει να σε «διαβάσει»
Είναι τόσα πολλά αυτά που θες να πεις αλλά δεν τα λες, είναι τόση μεγάλη η διαφορά ανάμεσα στο σκληρό και ανθεκτικό χαρακτήρα που θες να παρουσιάζεις από το ευάλωτο μικρό παιδί που έχεις μέσα σου. Ο βιβλιόφιλος είναι αυτός που θα θελήσει να ψάξει πέρα από την επιφάνεια, είναι αυτός που θα θελήσει να σε «διαβάσει» και να λύσει το μυστήριο. Του αρέσουν τα δύσκολα και δε φοβάται να σε γνωρίσει πραγματικά ούτε να σε αφήσει να γνωρίσεις εκείνον. Είναι αυτός που θα βουτήξει στα πιο σκοτεινά μέρη της ψυχής σου και θα βάλει τους δαίμονές σας να παίξουν παρεούλα.
9. Γιατί είναι αξιολάτρευτος
Γιατί είναι αυτός που θα συγκλονιστεί από τη χαρά του όταν βρει το βιβλίο που έψαχνε για τόσο καιρό ή όταν ανακαλύψει ένα άγνωστο βιβλίο κάποιου αγαπημένου του συγγραφέα. Και θα κάνει σαν μικρό παιδί (δε λέω «με την καλή έννοια», γιατί για μένα μόνο αυτή υπάρχει).
10. Γιατί δεν θα αγκιστρωθεί πάνω σου
Του αρέσει να έχει χρόνο για τον εαυτό του, αγαπάει τη μοναξιά. Δε θα αγκιστρωθεί πάνω σου, δε θα σε κάνει να νιώσεις πως πνίγεσαι, θα σου αφήσει το χώρο που χρειάζεσαι για να αναπνεύσεις. Μπορεί να μην είσαι το κέντρο του σύμπαντός του αλλά- πίστεψέ με- θα είναι για καλό.
11. Γιατί δεν είναι του φαίνεσθαι
Όταν διαβάζεις, δεν ερωτεύεσαι τον ήρωα για την εξωτερική του εμφάνιση αλλά για τις σκέψεις του και τα λόγια του. Ο βιβλιόφιλος έχει συνηθίσει έτσι και δεν κοιτάει τους ανθρώπους επιφανειακά.
                                                                             Λουκία Μητσάκου