1. θεωρεί ότι ο συγγραφέας επισκέπτεται ένα σχολείο με μοναδικό σκοπό να πουλήσει τα βιβλία του, για τούτο δεν κάνει συνήθως προσκλήσεις σε συγγραφείς και, όποτε το κάνει, απαιτεί από τον "τυχερό" συγγραφέα να μιλήσει "γενικά για το βιβλίο" και όχι για το έργο του, διότι ακόμη κι αυτό το θεωρεί προκλητική προώθηση των βιβλίων του.
2. "παρκάρει" τους μαθητές του στον επισκέπτη συγγραφέα, ενώ ο ίδιος λουφάρει έξω με τσιγάρο/καφεδάκι ή διορθώνει γραπτά στο τελευταίο θρανίο ή απλά κάνει την "κενή του ώρα" τάχα δικαιωματικά.
3. μποϋκοτάρει την επίσκεψη του συγγραφέα στο σχολείο απλά και μόνο διότι αυτή η επίσκεψη έχει γίνει με πρωτοβουλία κάποιου άλλου εκπαιδευτικού ή του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων.
5. χρεώνει στο συγγραφέα το στριμωξίδι των μαθητών, εάν δεν υπάρχει αίθουσα εκδηλώσεων στο σχολείο.
6. θεωρεί χαμένη διδακτική ώρα την αντικατάστασή της με τη συνάντηση μαθητών-συγγραφέα και "χρεώνει" στον επισκέπτη συγγραφέα αυτό το "χάσιμο".
7. αντί να ευχαριστήσει το συγγραφέα για την επίσκεψή του εκεί, βρίσκει την ευκαιρία είτε να επικρίνει κάποιο βιβλίο του ή να τον κατακρίνει για τον τρόπο με τον οποίο μίλησε στα παιδιά.
8. θεωρεί υποτέλεια να σηκωθεί και να χαιρετήσει το συγγραφέα που μπαίνει για πρώτη φορά στο γραφείο των εκπαιδευτικών.
9. μοιράζει στους μαθητές του φωτοτυπημένες σελίδες του βιβλίου του συγγραφέα που θα συναντήσουν και θεωρεί ότι προωθεί έτσι τη φιλαναγνωσία.
10. "ξεχνάει" να ευχαριστήσει το συγγραφέα για την επίσκεψη στην τάξη του.
Φυσικά υπάρχουν και άλλες περιπτώσεις όπου κάποιος εκπαιδευτικός "ακυρώνει" με τον τρόπο του την επίσκεψη ενός συγγραφέα στο σχολείο του, αλλά, εάν τις απαριθμούσα όλες, θα ήταν μια πολύ βαρετή κι ακόμη πιο θλιβερή λίστα.
Προσωπικά προσπαθώ ν' αποφεύγω τέτοιες... κακοτοπιές με μια προσεκτική διερεύνηση της πρόσκλησης, αλλά και αυτή δεν είναι πάντα ασφαλής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου