Η γέννηση ενός βιβλίου

Η γέννηση ενός βιβλίου είναι σαν τη γέννα ενός μωρού. Με αυτή τη λογική θα μπορούσαμε να πούμε ότι το μυαλό του συγγραφέα είναι η μήτρα η οποία δέχεται επανειλημμένες και άπειρες εκσπερματώσεις με ποικίλες ιδέες από τις οποίες μερικές γονιμοποιούνται αλλά παραμένουν εν υπνώσει, ενώ μία (συνήθως μόνο μία) από αυτές μπαίνει στη διαδικασία της κύησης. Η γονιμοποιημένη ιδέα μεταμορφώνεται σιγά σιγά σε φθόγγους, λέξεις, προτάσεις, φράσεις, παραγράφους, σελίδες, κεφάλαια, ιστορία και, τέλος, σε βιβλίο. Και ενώ η κύηση στο μυαλό του συγγραφέα ολοκληρώνεται με τη μορφή της ιστορίας, η καθαυτή γέννηση του βιβλίου γίνεται όταν μεταλλαχτεί (όχι μεταμορφωθεί) σε βιβλίο, η οποία μετάλλαξη μπορεί όμως και να μη γίνει ποτέ (διά πολλούς και διάφορους λόγους, οδυνηρά γνωστούς σε όσους έχουν ανέκδοτα έργα στα συρτάρια τους). Επίσης, η μεταμόρφωση μπορεί να σταματήσει στη διαδικασία της και ποτέ να μη γίνει ολοκληρωμένη ιστορία με πιο συνηθισμένες αιτίες το στέρεμα της έμπνευσης ή το θάνατο του συγγραφέα. Στην ευτυχισμένη περίπτωση της γέννας (που γίνεται, δηλαδή, η αρχική ιδέα ένα βιβλίο) ο συγγραφέας βιώνει αισθήματα που ομοιάζουν (κρατώντας τις αναλογίες φυσικά) με εκείνα ενός νέου γονιού -- περισσή έγνοια για το νιογέννητο "μωρό", φροντίδα για τα πρώτα του βήματα στην αγορά και αγωνία για τις εντυπώσεις στους αναγνώστες του. Όσο για το όνομα του "μωρού"... αυτό μπορεί να έχει δοθεί από τον ίδιο το γονιό ή από κάποιον νονό. 
Προσωπικά μού αρέσει να "βαφτίζω" η ίδια τα βιβλία μου και, αν τύχει να έχω κάποιες αμφιβολίες, προτείνω δυο τρεις τίτλους ένα γύρο και επιλέγω αυτόν που αρέσει στην πλειοψηφία των ερωτηθέντων.