Στις ομιλίες μου συνηθίζω να μη χρησιμοποιώ σκέψεις ή αποφθέγματα άλλων, διότι θεωρώ ότι αυτοί που με κάλεσαν θέλουν ν' ακούσουν τις δικές μου απόψεις επί του θέματος και όχι άλλων. Με την ίδια λογική εάν ήμουν εξεταστής/βαθμολογητής εκθέσεως ιδεών, θα έδινα μεγαλύτερο βαθμό σε ένα γραπτό με αυθεντικές σκέψεις και μικρότερο σε ένα άλλο που θα παρέθετε διάφορες σκέψεις σοφών, παρόλο που θα έδειχνε ότι ο δεύτερος εξεταζόμενος ήταν πιο "διαβασμένος".
Με την ίδια λογική, όταν πρωτάρχισα να γράφω για παιδιά, δεν ακολούθησα τη συνηθισμένη συμβουλή "Διάβασε όσο πιο πολλά παιδικά βιβλία μπορείς!", διότι ήθελα να ανακαλύψω τη δική μου γραφή και να μάθω γράφοντας παρά διαβάζοντας.
Με την ίδια λογική, όταν πρωτάρχισα να γράφω για παιδιά, δεν ακολούθησα τη συνηθισμένη συμβουλή "Διάβασε όσο πιο πολλά παιδικά βιβλία μπορείς!", διότι ήθελα να ανακαλύψω τη δική μου γραφή και να μάθω γράφοντας παρά διαβάζοντας.
2 σχόλια:
Πολύ σωστή λογική. Μακάρι να την ενστερνίζονταν περισσότεροι, γιατί η αυθεντικότητα είναι που λείπει στις μέρες μας και η λογική του συρμού που περισσεύει.
Ναι, ναι, ναι!!! Σωστό το πείραγμα!!!
Διάβαζα την ανάρτηση, λοιπόν, και σκεφτόμουνα πόσο απογοητευτικό είναι, μερικές φορές και εκνευριστικό, να εκσφεντονίζεται ένα "τσιτάτο", μιά "σοφή" ρήση και η συζήτηση να μην πηγαίνει παρακάτω, παρά μόνο, αν δοθεί ως απάντηση μία άλλη σοφή κουβέντα.
Μα, λέω, ακόμα και τα τσιτάτα, αν τα έχουμε καταλάβει, μπορούμε να τα πούμε με δικά μας λόγια, λόγια που θα δείχνουν πως με έχουμε περάσει από το δικό ΜΑΣ φίλτρο αυτό που διαβάσαμε.
Χμμ... δεν είμαι πάντα τόσο φλύαρη!!!
Δημοσίευση σχολίου