Στις 20 Ιουνίου έγινε παρουσίαση του βιβλίου μου "Γυναίκα μπονσάι" στη Ρόδο, στο Διεθνές Κέντρο Συγγραφέων & Μεταφραστών. Αγαπώ τη Ρόδο για πολλούς λόγους και με αυτή την παρουσίαση έχω έναν ακόμη λόγο...
Ήταν μια καλοκουρντισμένη, ξεχωριστή και θερμή βιβλιοπαρουσίαση. Ο κόσμος υπέροχος και οι δύο κυρίες που ανέλαβαν να το παρουσιάσουν έξοχες. Η ηθοποιός Μαρία Μανιώτη διάβασε αποσπάσματα και η φιλόλογος Χαρά Κόντου "άνοιξε" το βιβλίο ως ψιλιασμένη αναγνώστρια που μοιράζεται τη χαρά της ανάγνωσης με φίλους της. Ναι, ήταν ξεχωριστή από κάθε άποψη αυτή η βιβλιοπαρουσίαση...
Ορίστε ένα κομμάτι από την ομιλία της Χαράς Κόντου:
Ήταν μια καλοκουρντισμένη, ξεχωριστή και θερμή βιβλιοπαρουσίαση. Ο κόσμος υπέροχος και οι δύο κυρίες που ανέλαβαν να το παρουσιάσουν έξοχες. Η ηθοποιός Μαρία Μανιώτη διάβασε αποσπάσματα και η φιλόλογος Χαρά Κόντου "άνοιξε" το βιβλίο ως ψιλιασμένη αναγνώστρια που μοιράζεται τη χαρά της ανάγνωσης με φίλους της. Ναι, ήταν ξεχωριστή από κάθε άποψη αυτή η βιβλιοπαρουσίαση...
Ορίστε ένα κομμάτι από την ομιλία της Χαράς Κόντου:
Χαρά Κόντου |
"...αυτό που πραγματικά μαγεύει
τον αναγνώστη είναι η τεχνική της πολλαπλής αφήγησης ή των πολλαπλών αφηγητών.
Οι φωνές των προσώπων σε κυκλώνουν, έρχονται και σε βρίσκουν καθώς προχωράει η
ανάγνωση και το χθες με το σήμερα, το γεγονός με το εν δυνάμει, η σκέψη με
την πράξη μπλέκονται σε ένα ακατάλυτο γαϊτανάκι… Όλα τα πρόσωπα έχουν πρόσβαση
στην πρωτοπρόσωπη αφήγηση και με αυτόν τον τρόπο συστήνονται, εξηγούνται,
διαφαίνονται σε ένα παιχνίδι όπου η κεντρική αφηγηματική φωνή διαπλέκεται με τις εσωτερικές φωνές των
προσώπων. Με έναν πολύ εύστοχο τρόπο, με το εύρημα της πλαγιογράμματης γραφής, η συγγραφέας ξεδιαλύνει τον
κυρίως αφηγηματικό κορμό από τις εσωτερικές σκέψεις τόσο του κεντρικού αφηγητή, ο οποίος αλλάζει κάθε φορά, όσο και των άλλων ηρώων. Έτσι, ο αναγνώστης
βρίσκεται αντιμέτωπος με ένα έξυπνο παιχνίδι λογοτεχνικής συνομωσίας, όπου ο
αφηγητής υποσκάπτει πολλές φορές ακόμα και την ίδια τη συγγραφική
προθετικότητα. Θαρρείς πως τα πρόσωπα του μυθιστορήματος αυτονομούνται μέσα από
τις σκέψεις τους… αρνούνται να υποταχθούν στη συγγραφική βούληση ή στην
αφηγηματική ευρηματικότητα και φέρουν τις λέξεις τους, τη φωνή τους και τη
ματιά τους ως αυτεξούσια όντα. Είναι πράγματι ένα υπέροχο παιχνίδι για τον
αναγνώστη… μια παρτίδα σκάκι που δεν ξέρεις μέχρι το τέλος πού θα καταλήξει".
ολόκληρη η ομιλία εδώ: http://gynaikabonsai.blogspot.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου