Σε ένα μικρό διατηρητέο κτίριο, το αρχαιότερο σχολείο στην πόλη της Ρόδου, στεγάζεται ο μικρός μαθητικός πληθυσμός του 14ου δημοτικού. Χωρισμένος σε τρεις ομάδες αυτός ο μαθητόκοσμος επεξεργάστηκε τρία αντίστοιχα βιβλία μου και τα παρουσίασε σήμερα στην εσωτερική αυλή του σχολείου κάτω από τη σκιά δύο τεράστιων δέντρων. "Το αγόρι των μελισσών", "Αγάπες με... ουρά" και "Χάθηκαν οι φεγγαροαχτίνες" έγιναν βάση για θεατρικά δρώμενα, δημιουργική γραφή, ζωγραφιές, πηλοπλαστική κτλ. Όμως εμένα εκείνο που με καθήλωσε ήταν η ωριμότητα που επέδειξαν όλα τα παιδιά (μικρά και μεγάλα) σε όλη τη διάρκεια της γιορτής. Παρακολουθούσαν με απόλυτο σεβασμό τα παιδιά που παρουσίαζαν τα έργα τους, χειροκροτούσαν ευγενικά κάθε προσπάθεια, δεν συνομιλούσαν μεταξύ τους (!), δεν αδημονούσαν (και κράτησε πάνω από ώρα η παρουσίαση)... Με απόλυτη πειθαρχία και αξιοπρέπεια μου έκαναν στο τέλος ερωτήσεις και ήταν από τις ελάχιστες φορές σε σχολείο με τέτοιο ανόμοιο ηλικιακά ακροατήριο που ένιωσα την ίδια στιγμή όλα τα παιδιά να είναι "δικά μου"! Φυσικά τα εύσημα ανήκουν όλα στους εκπαιδευτικούς τους!
 |
| Εσωτερικό κυψέλης... (από το βιβλίο "Το αγόρι των μελισσών") |
 |
| Παρακολούθηση δρώμενων... |
 |
| Ο Κωνσταντίνος και η αγαπημένη του (από το βιβλίο "Το αγόρι των μελισσών") |
 |
| Αναπαράσταση σκηνής του βιβλίου "Το αγόρι των μελισσών"με πηλό... |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου