Η ανάρτηση είναι από τη Λ.Α.Γ.Α:

Σεμινάριο Δημιουργικής Γραφής με τη Βούλα Μάστορη.

Την Πέμπτη στις 24 Απριλίου είχαμε άλλη μια απρόσμενη επίσκεψη από έναν ακόμη δημιουργικό συγγραφέα στο θεαματικό χώρο της Λ.Α.Γ.Α!Και για μαντέψτε ποια/ποιος είναι αυτός/αυτή!Μήπως ο Βασίλης Παπαθεοδώρου;Μπααα!Είχε έρθει πριν κάτι μήνες....Μήπως ο Δημήτρης Σπύρου;Μπααα μας μίλησε  μέσω skype πριν 1 μήνα!Μήπως η Ελένη Κατσαμά; Δεν είχαμε την τιμή να μας επισκεφθεί ακόμα....Εντάξει επειδή κουράστηκα το αφήνω το quiz στην άκρη!Ήταν η τέλεια μοναδική αλλά και συμπαθητική Βούλα Μάστορη!Και ναι, καλά διαβάσατε όχι μόνο μας επισκέφθηκε αλλά μας έδωσε την ευκαιρία να ανακαλύψουμε τους εαυτούς μας μέσα από ένα σεμινάριο δημιουργικής γραφής.Αφού φάγαμε και απολαύσαμε τις υπέροχες λιχουδιές που φέραμε από το σπίτι μας αρχίσαμε τη δουλειά.Η κυρία Βούλα Μάστορη στο πλαίσιο του σεμιναρίου μας είχε ετοιμάσει μια έκπληξη.Αφού χωριστήκαμε σε τέσσερις ομάδες των πέντε ατόμων μας ζήτησε να πει η κάθε ομάδα από ένα διψήφιο αριθμό.Με βάση αυτούς τους αριθμούς μας δόθηκαν τέσσερα χαρτιά που με αυτά θα δημιουργούσαμε τη δικιά μας ιστορία.Τα χαρτιά μας έδιναν τέσσερα στοιχεία:
1.Τον χαρακτήρα
2.Την κατάσταση
3.Τον τόπο
4.Το αντικείμενο
Με περιθώριο μισή ώρα έπρεπε η κάθε ομάδα να βάλει όλο το
ταλέντο και την συνεργασία που είχε για να βγει ένα αξιόπιστο αποτέλεσμα!Κάποιοι τα κατάφεραν και κάποιοι όχι καθώς είχαν αφήσει την ιστορία τους μισή!(ονόματα δεν λέμε υπολήψεις δε θίγουμε)!Αφού πέρασε το μισάωρο συγκεντρωθήκαμε όλοι στον κύκλο και διαβάσαμε τις ιστορίες μας.Όταν πια πέρασε η ώρα και τελειώσαμε με τις ιστορίες μας χαιρετίσαμε τη συγγραφέα και ανανεώσαμε το ραντεβού μας για τη Μεγάλη Τρίτη στις 7 ώρα στο Γυμνάσιο Αφάντου με μπόλικο κέφι και πολύ διασκέδαση!

Χατζηιωάννου Αναστασία & Αλέξης Αναγνώστου  



 Η συγγραφέας,λίγο πριν ξεκινήσει το σεμινάριο

Δίνοντας τις πρώτες οδηγίες 

 Ομάδα Α,εν ώρα δράσης

Ομάδα Β, και η ιστορία "μαγειρεύεται"

Αν ακούσεις "Ψίθυρους Αγοριών" τότε κάπου υπάρχουν "ΦΓΠ"

                                                       

Αγαπημένο μου ημερολόγιο,

είμαι πολύ χαρούμενη!!Αυτό το Πάσχα είναι διαφορετικό απ' όλα τα προηγούμενα,δεν είναι τόσο βαρετό.  Σίγουρα θα θέλεις να μάθεις γιατί. Ε,λοιπόν άκου .... Για δύο λόγους.Πρώτον, επειδή κάναμε συνάντηση στη λέσχη ανάγνωσης μέσα στη μεγάλη εβδομάδα και δεύτερον, επειδή ο λόγος που κάναμε τη συνάντηση ήταν η συγγραφέας Βούλα Μάστορη!!Λοιπόν,θα στα πω όλα από την αρχή.Τη Μεγάλη Τρίτη το απόγευμα, μαζευτήκαμε στη βιβλιοθήκη του σχολείου μας όλη η ομάδα-εεε όχι ακριβώς όλοι γιατί η Κατερίνα και ο Γιάννης έφυγαν για Αθήνα (κλαψ),ο Παντελής και ο Μανόλης ήταν στην Κω για αγώνες γκολφ (λυγμ) και η Παρασκευή και η Ματίνα δε κατάφεραν να έρθουν (ξανά κλαψ). Αχ ξέχασα τη Ράνια που ήταν στην εκκλησία (και ξανά κλαψ).  



Η Βούλα Μάστορη στη βιβλιοθήκη του σχολείου μας!

Επανέρχομαι στη συνάντηση όπου συζητήσαμε με τη συγγραφέα

Βούλα Μάστορη τα βιβλία της "Φίλοι.Για.Πάντα." και "Ψίθυροι Αγοριών" στη βιβλιοθήκη του σχολείου μας.Θα μου πεις τώρα .... σιγά τ' αυγά τα Πασχαλιάτικα ... μόνο εσείς το κάνετε αυτό; Μμμ άκου να δεις όμως την πρωτοτυπία.Τα βιβλία τα συζητήσαμε όπως κάνουμε κάθε φορά στη Λέσχη αλλά αυτή τη φορά παρουσία της συγγραφέως.Δεν ξέρω αν με κατάλαβες, αλλά δεν είχαμε προετοιμάσει τη συζήτηση έτσι ώστε να έχουμε να πούμε μόνο θετικά στη συγγραφέα.Τώρα θα με ρωτήσεις πώς πήγε  η συνάντηση. Θαύμα!!! Γλώσσα δε βάλαμε μέσα,ούτε εμείς αλλά ούτε και η κ. Μάστορη.Επί δύο ώρες,εμένα δε μου φτάσανε αλλά τι να έλεγα τώρα,συζητήσαμε ό,τι μπορείς να φανταστείς.Για την Ανδρομάχη,την ηρωίδα του Φ.Γ.Π. και πώς η συγγραφέας την επινόησε,για το τι είναι φιλία και ποια τα χαρακτηριστικά του καλού φίλου,πως είναι οι φιλικές σχέσεις για τ' αγόρια και πώς για τα κορίτσια,για τη σεξουαλική διαπαιδαγώγηση και πώς αυτή δε γίνεται στη χώρα μας. Η συγγραφέας μας, δροσερή, χαρούμενη, επικοινωνιακή και όπως πάντα αιχμηρή και χωρίς να μασάει τα λόγια της απάντησε με ειλικρίνεια και αυθορμητισμό σε ό,τι τη ρωτήσαμε.Ναι,το εκτιμήσαμε αυτό.Ποιο; Μα, ότι τα λέει έξω από τα δόντια.Ε, αλλιώς πώς  θα έγραφε ένα βιβλίο σαν το "Ψίθυροι Αγοριών"; Α,ναι ξέχασα να πω ότι το "Ψίθυροι Αγοριών" το διάβασαν και κορίτσια και κάποια άλλα το διαβάζουν τώρα που εγώ σου γράφω.Όπως καταλαβαίνεις,έπεσε πολύ γέλιο όταν συζητήσαμε αυτό το βιβλίο ή να το πω χαχανητό καλύτερα;Βλέπεις δεν τολμούσε να πει η Όλγα ότι βρήκε το βιβλίο "ενδιαφέρον" χωρίς να πέσει το απαραίτητο δούλεμα από τον Αχιλλέα!! Δυστυχώς, οι δύο ώρες κύλησαν τόοοοοοοοοοοσο μα τόοοοοοοσο γρήγορα. Α, ναι να μη ξεχάσω να σου πω ότι στο τέλος υπογράψαμε τον όρκο φιλίας των Φ.Γ.Π. με την κ. Μάστορη και ενωθήκαμε για πάντα με τα δεσμά της αιώνιας φιλίας!!!! Αααχ πόσο μου άρεσε αυτό!!!

Η συγγραφέας υπογράφει το βιβλίο Φ.Γ.Π. στη Θαρρενού!

 Θέλω κι εγώ να μου υπογράψετε τον "Όρκο Φιλίας"

 Όλη η ομάδα μαζί

Τι ωραίες που είναι τελικά αυτές οι Πασχαλιάτικες συναντήσεις!!!

Διαβάστε τώρα τον Όρκο Φιλίας που δώσαμε

Όρκος Φι-Γάμα-Πι

θα είμαι πάντα πλάι σου

να σε στηρίζω στα δύσκολα,

να φυλάω τα μυστικά σου,

να χαίρομαι με τη χαρά σου,

να καμαρώνω για την επιτυχία σου,

να σου δίνω την αγκαλιά μου,

στη χαρά και στη λύπη σου,

να μοιράζομαι τα όνειρά σου

αλλά και τα βάσανά σου

Το ορκίζομαι!!!

Τελικά μέσα από τα γέλια, δημιουργούνται φοβερά πράγματα!

Με αφορμή, την δραστηριότητα της κ.Βούλας Μάστορη στο σεμινάριο δημιουργικής γραφής που παρακολουθήσαμε στη βιβλιοθήκη μας, η ομάδα μας έγραψε την ακόλουθη ιστορία:

ΟΜΑΔΑ Α

Λέξεις, που έπρεπε να χρησιμοποιήσουμε:

     Ο καλύτερος ψαράς του κόσμου

Μια σακούλα από ρουμπίνια

 Κάθισμα-αναβατήρας, διερχόμενο πάνω από παγόβουνο

Μια πόρτα που οδηγεί στο μέλλον

Και η ιστορία μας αρχίζει..

Κάποτε, ένας διάσημος δικηγόρος, βρισκόταν σε ένα επαγγελματικό ταξίδι, για μια υπόθεση, την οποία είχε αναλάβει εδώ και πολύ καιρό και είχε αφιερώσει όλο το χρόνο του, παραμελώντας την οικογένεια του. Ήταν ένας άνθρωπος άσπλαχνος, συμφεροντολόγος, εγωκεντρικός και χωρίς ίχνος αγάπης για τους δικούς του ανθρώπους και συνανθρώπους. Ήταν τόσο προσηλωμένος στις σημειώσεις του, με αποτέλεσμα να μην αντιληφτεί το βουητό του πλοίου που βούλιαζε. Σε  διάστημα λίγων λεπτών, οι συναγερμοί κινδύνου του πλοίου χτυπούσαν και οι επιβάτες εγκατέλειπαν το πλοίο. Το άλλο πρωί, ο δικηγόρος ξύπνησε σε μια αμμουδιά, όπου ένας άνθρωπος με κουρελιασμένα ρούχα, του φώναζε αν είναι καλά. Φαινόταν τόσο ανήσυχος, σαν να ήξερε τον δικηγόρο χρόνια και σαν να ήταν ένας αγαπημένος του άνθρωπος. Τον μετέφερε ως το σπίτι του με μεγάλη προσοχή και φροντίδα. Του πρόσφερε νερό, φαγητό, ρούχα και τον περιποιήθηκε καταλλήλως. Πέρασαν μέρες, που ο δικηγόρος φιλοξενούνταν από αυτόν τον άνθρωπο. Σε αυτό το διάστημα, ο δικηγόρος κατάλαβε πως αυτός ο άνθρωπος, αν και ψαράς, ήταν ο πιο σοφός άνθρωπος που είχε γνωρίσει. Ο ψαράς ήταν, όντως, ένας άνθρωπος με καρδιά σαν μια σακούλα με ρουμπίνια. Από μέσα του ξεχείλιζε η αγάπη, η χαρά και η συμπόνια. Σίγουρα ήταν ο καλύτερος ψαράς του κόσμου. Κάθε βράδυ, οι δυο τους, συνήθιζαν να ανάβουν φωτιά και να κάθονται τριγύρω της, και ο καθένας  αφηγούνταν τις δικές του ιστορίες. Πάντα ο ψαράς μιλούσε για ένα κάθισμα-αναβατήρα, διερχόμενο πάνω από ένα παγόβουνο, που κατέληγε σε μια πόρτα που οδηγεί στο μέλλον. Αυτά έλεγε κάθε βράδυ και το πρόσωπο του έλαμπε. Μήπως όμως, αυτό δεν ήταν μια τρελή ιδέα του ψαρά; Μήπως αυτός ο αναβατήρας, ήταν ο τρόπος να ξεφύγει κανείς από έναν κόσμο σαν παγόβουνο, τόσο ψυχρό και σκληρό; Τέλος, μήπως αυτή η πόρτα, οδηγούσε σε έναν κόσμο διαφορετικό, όπου βασίλευε η αγάπη, η συμπόνια, η αλληλεγγύη και η ελπίδα;   

Παντελής Διάκου  14 ετών
Κατερίνα Βολονάκη 14 ετών
Ματίνα Χαρτερού 14 ετών
Τσαμπίκα Σταυριά 16 ετών

                        Λ.Α.Γ.Α. 2013

Αφηγηματικό κείμενο ομάδας Γ

 Τα στοιχεία που είχε η ομάδα Γ στη διάθεσή της για να δουλέψει την ιστορία ήταν :

το χρυσό φυλακτό

μια μαϊμουδίτσα

ένας πέτρινος κύκλος

σε ένα σχολείο που εξαφανίστηκε

Το χρυσό φυλακτό έλαμπε όσο οι σκέψεις της μαϊμουδίτσας κυλούσαν τόσο γρήγορα όσο και τα δάκρυα της στον πέτρινο κύκλο.Η μαϊμού πήγαινε χαρούμενη στο σχολείο εκείνη τη μέρα διότι ήταν η τελευταία μέρα του σχολείου.Φτάνοντας έμεινε έκπληκτη καθώς το σχολείο είχε εξαφανιστεί.Το μόνο που είχε απομείνει ήταν στάχτη και ένα χρυσό φυλακτό μέσα σε ένα πέτρινο κύκλο.Η μαϊμού μέσα στις στάχτες ξεχώρισε μια παλιά ξεθωριασμένη φωτογραφία ενός κροταλία με το φυλακτό πίσω από την παλιά αποθήκη του σχολείου.Η μαϊμού έτρεξε αγχωμένη στην μεριά όπου ήταν το μέρος της παλιάς αποθήκης του σχολείου. Ξαφνικά ακούει μια φωνή από το πουθενά να της λέει:"Αν θες να ξαναδείς τους φίλους σου μπες στην πύλη που θα σου ανοίξω και βρες τον κροταλία".Ξαφνικά ένα φως εμφανίστηκε μπροστά της και την μετέφερε σε έναν άλλο κόσμο που της φάνηκε γνώριμος.Προς μεγάλη της έκπληξη είχε βρεθεί σε εκείνο το μέρος που απεικόνιζε η φωτογραφία του κροταλία.Λίγα μέτρα πιο μακριά παρατήρησε ένα σπίτι.Γεμάτη περιέργεια κατευθύνθηκε προς αυτό.Όταν πλησίασε,κατάλαβε πως αυτό δεν ήταν ένα απλό σπίτι, αλλά ένα σπίτι όπου φιλοξενούσε όχι ένα ούτε δύο αλλά πάρα πολλούς κροταλίες.Η μαϊμού προβληματίστηκε, και προσπάθησε απεγνωσμένα να βρει τον τρόπο να αναγνωρίσει τον απεικονιζόμενο κροταλία. Όταν έκατσε κάτω συνειδητοποίησε ότι η φωτογραφία που είχε δει στο σχολείο είχε μυστηριωδώς κολλήσει στην πλάτη της.Προς καλή της τύχη διέκρινε ένα σημάδι στο σώμα του κροταλία.Με αυτό το στοιχείο ήλπιζε να βρει τον κροταλία.Μπαίνοντας στο σπίτι αρχικά δεν ήταν καθόλου σίγουρη ότι θα τον έβρισκε,αλλά όσο προχωρούσε στο εσωτερικό του σπιτιού άρχισε να γίνεται πιο εύκολη η αναζήτηση. Τότε συνειδητοποίησε ότι θα ήταν πιο εύκολο απ' ότι φανταζόταν.Τελικά,ο κροταλίας ήταν σε ένα δωμάτιο με ελάχιστο φως και λίγο χώρο.Το φίδι ξέροντας για ποιο λόγο είχε πάει εκεί η μαϊμού της είπε:"Αυτό το φυλακτό που κουβαλάς είναι το κλειδί για να ξαναεμφανιστεί το σχολείο".Της εξήγησε το πως θα το έκανε και τρέχοντας έφυγε από το σπίτι που ήταν και έτρεξε προς την πύλη.Ίσα που πρόλαβε να περάσει από αυτή.Μόλις γύρισε πίσω είχε ήδη νυχτώσει.Εντελώς ξαφνικά το χρυσό φυλακτό άρχισε να λάμπει και μια χρυσή πόρτα εμφανίστηκε και τότε όλοι οι φίλοι της εμφανίστηκαν μπροστά της!Η μαϊμουδίτσα χάρηκε τόσο που δάκρυσε.

Συγγραφική Ομάδα: Αλέξης Αναγνώστου-Αναστασία Χατζηιωάννου-Μανόλης Μπόνης-Τσαμπίκα Σπανού-Ηλέκτρα Διαμαντή

Aφηγηματικό κείμενο ομάδας Δ΄

Οδός Φρανκ 24,

είναι βράδυ, ένα τσουχτερό αεράκι μπαίνει από το παράθυρο, τα μαλλιά της Τζέιν ανεμίζουν. Εκείνο το βράδυ που το κάλυπτε το σκοτάδι, θυμάται εκείνο τον άντρα,τον άντρα που έβγαινε από το τελευταίο τρένο που πάει προς το σπίτι της.
Δεν είναι η πρώτη φορά που ένας άντρας έβγαινε τέτοια ώρα από το τρένο έξω από το σπίτι της. Κι όμως, τον φοβήθηκε χωρίς να ξέρει το γιατί. Κοιτούσε έξω από το παράθυρό της για να δει που πήγαινε η φιγούρα εκείνου του άντρα. Εκείνη τη στιγμή ο άντρας γύρισε, το βλέμμα του καρφώθηκε στο δικό της. Φοβήθηκε! Κρύφτηκε πίσω από τη κουρτίνα. Όταν κοίταξε πάλι από το παράθυρο, ο άντρας δεν ήταν εκεί. Αποφάσισε να το ξεχάσει και γύρισε να ξαναχαζέψει στη τηλεόραση.
Μετά από 10 λεπτά, ένιωσε μια κρύα ανάσα να τη φυσάει στο σβέρκο. Γύρισε! Ούρλιαξε! Ο άντρας ήταν εκεί, πίσω της. Την κοιτούσε με ένα άδειο βλέμμα, στο δεξί του χέρι κρατούσε ένα χαυλιόδοντα το οποίο προσπάθησε μάταια να μετατρέψει σε φονικό όπλο. Σκέφτηκε να τρέξει έξω από το σπίτι. Όμως ο άντρας σήκωσε το αριστερό του χέρι, λες και διάβασε τη σκέψη της, και της έδειξε ότι κράταγε τα κλειδιά του σπιτιού. Η γυναίκα σηκώθηκε, έκανε πίσω βήματα και ο άντρας την ακολουθούσε στον ίδιο ρυθμό. Με το ίδιο βήμα κατευθύνθηκαν στην κουζίνα. Η γυναίκα άπλωσε το χέρι της προς τα πίσω και έπιασε ένα μαχαίρι. Του το κάρφωσε στη κοιλιά. Το άψυχο σώμα του άντρα βρέθηκε στο πάτωμα γεμάτο αίματα. Η γυναίκα βεβαιώθηκε ότι ήταν νεκρός και τον έσυρε προς τα έξω. Κοίταξε το πηγάδι που είχε στην αυλή της και αφού σκέφτηκε ότι ήταν ένα πολύ βαθύ πηγάδι τον έριξε μέσα.
Αυτό σκεφτόταν εκείνο το βράδυ. Κοίταξε έξω απ' το παράθυρο όπως εκείνη την άτυχη νύχτα και κάρφωσε το βλέμμα της στο πηγάδι. Συνειδητοποίησε ότι από το πηγάδι έβγαινε  ένα γιγάντιο φίδι. Αμέσως κατάλαβε ότι ήταν εκείνος ο άντρας και είχε μεταμορφωθεί σε φίδι.
Ο τρόμος ζωγραφίστηκε στο πρόσωπό της. Έκλεισε όλα τα παράθυρα, αλλά δεν πρόλαβε να κλειδώσει την πόρτα. Φτάνοντας εκεί συνειδητοποίησε ότι η πόρτα ήταν ανοιχτή. Κοίταξε προς την κουζίνα, στο σημείο που συνάντησε για τελευταία φορά τον άντρα. Εκεί είδε το φίδι να την κοιτάει επίμονα. Σκέφτηκε ότι αφού τον νίκησε μια φορά εύκολα θα τον νικούσε και δεύτερη. Κόντεψε προς το μέρος του, το φίδι κατευθύνθηκε προς αυτήν. Με μια απότομη κίνηση το φίδι της όρμηξε, τυλίχτηκε γύρω της και την έπνιξε.
Τώρα πια ήξερα ότι είχε πάρει ΕΚΔΙΚΗΣΗ...

Ουρανία Ποτήρη

Χρήστος Μάκης

Κατερίνα Γιατρά

Γιάννης Γιατράς

Κούλα Χατζηκαντή